துணைவி

கரடுமுரடான பாதையிலே
கல்லுமுள்ளு தைக்கையிலே
கால் நோவை பொறுத்துகிட்டு
கை கோர்த்து நடந்தவளே

இளமை கால ஆசையிலே
காத்து இதமாய் வீசையிலே
மனம் லேசாகி போகையிலே
கானம் பாடி களிப்பூட்டியவளே

புயல் மழை நேரத்திலே
பொல்லாத குளிர் நடுக்கையிலே
கோழிக் குஞ்சாய் குறுகாமல்
கதகதப்பை தந்தவளே

திசை தெரியாமல் திகைக்கையிலே
திக்கறியாது நிற்கையிலே
கலங்கரையாய் னவளே
கலங்காது காத்தவளே

நாடி தளர்ந்த நாளிலும்
நொடி வந்து நோகையிலும்
நடுங்காமல் நிற்பாயே
நல்ல துணைவியானவளே

நிழல் போல நடந்தவளே
முன்னும் கூட வந்தவளே
பின்னும் உன் துணை வேணுமடி
பிறவி தாண்டிய உறவடி

காலக்கரையில் நாம் கைகோர்த்து
மாயக் கண்ணாடியில் முகம் பார்த்து
பிரிந்து சேரும் பிறவி விளையாட்டை
அலுக்காது ஆடுவதை அறிவதாரோ