சதியும் பதியும்

கடைந்திட கிளம்பினர் பாற்கடலை
அமரராகும் ஆசையில் அமிர்தம் தேடி
தேவர்களும் அசுரர்களும் இரு அணியாய்
வடவரை மலை தோதான மத்தானது
வாசுகி பாம்பே கயிறாய் இழுபட்டது
வாதனை தாங்காத வாசுகியும் தான்
காக்கிவிட்டாள் கொடும் விடத்தை
பாற்கடல் பாழாய் போய்விடலாகாதே
பரமசிவன் பாய்ந்து நஞ்சை அள்ளி
வாயில் போட்டு விழுங்கினனே
பதறிய பத்தினி பார்வதி பற்றினாள்
பதியின் குரல்வளையை இருக்கமாய்
ஆலகால விடமது அங்கேயே தங்க
நீலகண்டனானவன் நன்றியாகவே
இடம் கொடுத்தான் தன் உடலில்
இடது பாகத்தை இல்லாளுக்கு
சதியும் பதியும் பாதி பாதி
சம்சாரத்தின் நல்ல நீதி
தீமை தடுப்பவள் தர்மபத்தினி
உரிமை தருபவன் உடையவன்