போதும்

போதும் போதும் என்றாள்
இன்னும் இன்னும் என்றான்
அகத்தின் இலக்கணம்
அழகான காவியம்
ஆயினும் அளவுண்டு
அகம் புறம் இரண்டுக்கும்
பொன் செய்யும் மருந்து
போதும் என்னும் மனது
நஞ்சாகும் அமிழ்து
அளவை மிஞ்சும் போது
நிறைவான எண்ணம்
குறையில்லை திண்ணம்