ஆணவம்

ஆணவம் என்ன செய்யும்
கண்ணை மறைக்கும்
கருணை மறுக்கும்
குழிக்குள் தள்ளும்
குலத்தை அழிக்கும்
முள்முடியது அணியல்ல

நிழற்படங்கள்

இறைவனும் இறைவியும் சேர்ந்து ரசிக்க
உலகத் திரையரங்கில் எத்தனையோ
நிழற்படங்கள் எதிர்பாராத திருப்பங்கள்
திகிலுடன் சாகசம் நகைச்சுவை உருக்கமென
நவரச வேடிக்கைகள் விரிகையில் அவரே
திகைத்து எழுதிய கதை வசனம் மறப்பரோ

மருந்து

கலந்து ஊற்றிய மருந்து
காரிகையெனும் ஒரு விருந்து
வஞ்சம் பிடிவாதம் பொறாமை சூது
இன்னும் பல அரக்கப் போக்கு
ஒவ்வொன்றும் இத்தனை அவுன்சு
பழைய சினிமா பாட்டில் கேட்டது

சத்தியம்

கையில் உள்ள ஒரு பறவை
புதரில் உள்ள இரண்டினும் உத்தமம்
இருப்பதை விட்டு பறப்பதற்கு
அலைவது அறிவீனமென்பது சத்தியம்

நடித்தவன்

செவி மடுக்கும் பாவனையில்
உதிரும் பல 'உம்', 'அடடா'
ஆர்வமாய் அவனிடம் கொட்ட
கோடி கதை அவளிடமிருக்க
தன்னை மறந்து கணினியில்
அவன் லயித்திருக்க அதை
அவளும் உணர்ந்து மடக்க
நடித்தவன் முழிப்பது திருதிரு

ஒரு சொல்

சொல் ஒரு சொல்
முடியாது
மாட்டேன்
போடா
லூசு
ஏதாவது ஒன்று

கன்னுக்குட்டி

கன்னுக்குட்டி துள்ளுவதை
கண்டாலே மனம் துள்ளுவதேன்
கள்ளம் கபடில்லை அதனிடம்
காலம் இருக்கு பதவிசு வந்திட
கவலை தெரியாத பருவம்
கடிதாய் முடிந்திடுவது பாவம்

சின்ன மழையே

என்சொல்ல
சின்ன மழையே
செல்ல மழையே
சுகமாய் தூவு
செடியோடு நானும்
சிலிர்க்கின்றேனே
சில்லென்று மனது
சிரிக்கின்றதே நிதம்

வாழியவே

விடைத்தாளை விசிறியடிக்கும் ஆசிரியருண்டு
அழகாய் திருத்தி பாராட்டி தெளிவாய் விளக்கிடும்
உயர்ந்த வழிகாட்டிகளும் உண்டு வகுப்பறையில்
விளைநிலத்தை பண்படுத்துவோர் வாழியவே

கருமம்

எக்காலம் எது நடக்கவேண்டுமோ
அக்காலம் அது நடந்தே தீரும்
பலனை எண்ணாது கருமம் செய்திட
பளுவாய் எதுவும் தெரிவதில்லை

விவகாரம்

வெறுப்பே காட்டாத முகங்கள்
வேற்று மனிதர் பல்லிளித்தாலும்
விகாரமாய் கண்ணால் மேய்ந்தாலும்
வேண்டுமென்றே கேள்விகள் கேட்டாலும்
விரலால் தொட்டு நோட்டம் போட்டாலும்
விரசம் ததும்பும் வித வித பாவனைகளும்
வாங்குகிற சம்பளப் பணத்திற்காக
வெளிக்காட்ட முடியாத விவகாரம்

பேறு

போ என்றவுடன் போகாமல்
வா என்றவுடன் வராமல்
தரும் தொல்லை தீராமல்
இருக்கும் ஆயர்பாடி கண்ணன்கள்
இல்லாத இல்லங்கள் உண்டோ
யசோதையின் பேறு மிகப்பெரிது

துன்பங்கள்

கூட்டமாய் தான் படையெடுக்குமாம் துன்பங்கள்
ஒத்தை வரிசையில் வராதாம் மோதிப் பார்க்க
மெத்த சரியாகத்தான் சொன்னார் ஷேக்ஸ்பியர்
தன்மானமும் தன்னம்பிக்கையும் துவளவிடாதே

புளங்காகிதம்

உணர்த்திட்டார் ஒரு 'உம்'மில்
உப்பும் உரைப்பும் கச்சிதம்
பக்குவமான நல்தாளிதம்
ருசியும் மணமும் அதிகம்
கண்மை கரைய சமைத்தவள்
அடைகிறாள் புளங்காகிதம்

ஆணினம்

குந்தகமாம் தூக்கத்திற்கு
கணவனின் குறட்டை சத்தம்
கோர்ட்டுக்கு போவாள் வெள்ளைக்காரி
கோபமாய் மணவிலக்குக் கோரி
கொண்டையை பிடித்து உலுக்கி
காலால் மிதித்து உதைத்து
கொடுமை பல செய்தாலும் இங்கே
கொண்டவனை கும்பிடுவாள் குலமகள்
கொட்டும் மழை அவள் வார்த்தைக்கு
குருட்டு நம்பிக்கையில் வளமாய் ஆணினம்

தேர்தல்

அதிகமாம் மக்கள் ஆதரவு
ஆணவமாய் எண்ணியது
பொய்யாய் போனது கணக்கு
பொங்கி எழுந்தது ஊர்சனம்
மிரட்டியதும் சுரண்டியதும்
போதுமென சொன்ன தேர்தல்

புதிய தலைமுறை

நிறுத்துவார்கள் சீண்டலையென
பொறுமை காத்தாள் புது மருமகள்
புரிந்துகொண்டாள் கொண்டவனவர்கள்
கைப்பாவையாய் இயங்குவதை
புரிதலில்லா துணையுடன் இது
நரகமென்று விலகித் தீவானாள்
இருந்தும் இல்லாத இந்த அவலம்
புதிய தலைமுறை காணாதது

கோர தாண்டவம்

புரியுமா இன்றைய புத்திசாலி மனிதனுக்கு
பூமி ஏன் வெப்பமானது மழை ஏன் மாறுது
சுனாமியும் சூறாவளியும் ஏன் வருகுது
வீடிழந்த யானை ஏன் வயலை அழிக்குது
எங்கும் மாசு எதிலும் மாசு எத்தனை விதத்திலே
புதிது புதிதாய் நோய்களும் கிருமிகளும் தோன்ற
சுகம் ஒன்றே குறியாய் சுயநலமே கொள்கையாய்
கோர தாண்டவம் ஆட தொலையுது எதிர்காலம்

கபட நாடகம்

இறுக அணைத்த நிகழ்வு சரித்திரம்
எதிரியின் வஞ்சக தழுவல் கொல்வதற்காக
ஆயின் குத்திய குறுவாளை தடுத்தது
மராத்திய சிங்கம் அணிந்த இரும்பு கவசம்
எதிர்பார்த்திருந்த தாக்குதலுக்கு
பதிலடியாய் குடலை உருவியது
மதியூகியின் புலிநக ஆயுதம்
வியக்க வைக்கும் கபட நாடகம்

மாற்றம்

அவனாக தேடிய துணை
தேளோ திரவியமோ
தீராத தலைவலியோ
சிரிக்கும் சிங்காரி உறவை
சிதைப்பாளோ சேர்ப்பாளோ
குலம் கோத்திரம் வேறு
கூடி வாழ வந்தது துணிவு
புது யுகத்தின் சூதாட்டம்
போகப் போகத் தெரியும்
பெற்றவர் பொறுப்பு சுருங்க
பறவைகள் சிறகை விரிக்க
அவசியமாகிவிட்ட மாற்றம்
அதிலில்லை ஏதும் குற்றம்

பெண்ணிவள்

ஆரம்பம் எதுவென தெரியாமல்
அப்பாவி கணவன் தடுமாறுகிறான்
நிர்மலமான வானம் ஏன் கருத்தது
கடகடவென ஏன் இடித்தது
பளீரென ஏன் மின்னியது
கனமழை ஏன் கொட்டியது
பெண்ணிவள் புயலா பூகம்பமா
என்ன பிழை நான் செய்தேன்
குறை ஒன்றும் கூறவில்லை
வாதமும் புரியவில்லை
தடை ஏதும் சொல்லவில்லை
ஒன்றுமே புரியவில்லையே
இன்று நேற்றல்ல பல மாதம்
கடந்தும் கனன்று கொண்டிருக்கும்
என்றோ பேசியது செய்தது
எரிமலையை ஆராய்ந்து பயனுண்டோ

மருந்து

நற நற சத்தம் நள்ளிரவில்
திடுக்கிட்டு விழித்தவளருகில்
அமைதியாய் தூங்கும் பிள்ளை
வயிற்றில் பூச்சி பிரச்சினையிது
வைத்தியரிடம் காட்டவேண்டும்
தருவார் இதற்கு தகுந்த மருந்து

திருவிழா

இடி விழ மின்னல் வெட்ட மழை கொட்ட
ஒலி ஒளி வெள்ளமாய் பருவ கால திருவிழா
வெந்த பூமியும் நொந்த மனமும் குளிர
மேலும் இதுபோல் வரமாய் வருக தருக

இனிமை

புரியுமா சாடை என அவளும்
தெரியுமா தாபம் என அவனும்
அது ஒரு அழகான ஊமை நாடகம்
எலியும் பூனையுமாய் வெளி வேடம்
கொடியும் கொம்புமாய் உண்மை பற்று
சம்சாரத்தின் இனிமை முரண்கள்தானே

தனி அடையாளம்

சிகப்புத் தீற்றலால் திருமதியென அறிவித்தாள்
தாலியோடு அதையும் தைரியமாய் அழித்தாள்
தனக்கென தனி அடையாளம் தேடும் தன்னம்பிக்கைத்
தலைமுறையைப் பார்த்து விம்ம வேண்டும் பெருமையில்

பாதுகாப்பா

எறும்பை அழைத்தூட்ட அரிசி மாவு கோலம்
ஆயின் அதை விரட்ட இனிப்புகளைச் சுற்றி
கோடாய் வரைந்த பூச்சி மருந்து தடுப்பு
அனுமதித்த சலுகைகள் அவசிய தடைகள்
என்றும் எங்கும் இருப்பது எறும்புக்கு மட்டுமா
எழுதாத சட்டங்கள் எல்லைகள் பாதுகாப்பா

பெண்ணே

முன் நடந்தான் நெஞ்சு நிமிர்த்தி ஆடவன்
அவன் பின் குனிந்து நடந்தாள் பெண்மணி
நூற்றாண்டுகள் பல சென்றன இப்படியே
நாகரிகம் நல்லெண்ணம் சமத்துவம் தோன்ற
தோளோடு தோளாய் சேர்ந்து இருவரும் நடக்க
மேலும் உருண்டன வேகமாய் வருடங்கள் பல
புலியாய் பாய்கிறாள் முன்னேறிய பெண்ணின்று
பூனையாய் பம்மிக்கொண்டு பின்னால் ஆண்மகன்
வட்டம் முடிவது துவக்கப் புள்ளியில் அறிவோம்
பெண்ணே உடைப்பாயோ பழைய சித்தாந்தம்
புதிதாய் படைப்பாயோ நிகரில்லா சரித்திரம்

கடவுளே

கடவுளே உமக்கு சுக்கிர தசையோ
மக்களை வசியம் ஏதும் செய்தீரோ
நாளென்றும் கிழமையென்றும் புதுசாய்
பகலிலும் இரவிலும் அலங்காரமாய்
சந்து முக்கிலும் மலை உச்சியிலும்
ஊர் எல்லையிலும் கடைத்தெருவிலும்
எல்லா பெரிய சிறிய கோவில்களிலும்
பக்தி வெள்ளம் பெருக்கெடுத்தோடுதே
தொடரும் புதுப் புதுக் கேளிக்கையிடை
மனங்கள்தான் பழுத்த மர்மமென்ன

The Human Seasons

The Human Seasons

FOUR Seasons fill the measure of the year;
There are four seasons in the mind of man:
He has his lusty Spring, when fancy clear
Takes in all beauty with an easy span:
He has his Summer, when luxuriously
Spring’s honey’d cud of youthful thought he loves
To ruminate, and by such dreaming high
Is nearest unto heaven: quiet coves
His soul has in its Autumn, when his wings
He furleth close; contented so to look
On mists in idleness—to let fair things
Pass by unheeded as a threshold brook.
He has his Winter too of pale misfeature,
Or else he would forego his mortal nature.
-Keats.

மனித பருவங்கள்

வருட நீளத்தை நிறைக்கும் பருவங்கள் நான்கு
மனித மனங்களில் உண்டு பருவங்கள் நான்கு
தெளிவான புத்தி அழகத்தனையையும் அனாயாசமாய்
உள்வாங்கும் துடிப்பான வசந்தமுண்டு அவனுக்கு
பாதி செரித்த உணவாய் இளமை நினைவு தேனூறிக்கிடக்க
பசுவினைப் போல் சுகமாயதை அசைபோட விரும்புகிறான்
அவனுக்கு வாய்த்த வேனிற்காலத்திலே
உன்னத கனவிதில் கிடப்பதனால்
சொர்க்கத்தின் பக்கத்திலிருக்கிறான்
தனது இறக்கைகளை மடித்து
இளைப்பாறும் இலையுதிர்காலத்திலே
அமைதியான நீர் வளைவுகளை
கொண்டிருக்கும் அவன் ஆன்மா
மேகங்களைப் பார்த்துக் கொண்டு
சோம்பியிருப்பதும் நல்லவற்றை
வாசற்படியை ஒட்டியோடும் ஓடையைப் போல்
கடந்துசெல்லட்டுமென கவனியாதிருப்பதும்
போதுமென்று நிறைந்திருக்கும் மனது
சோகையான அலங்கோலமாய்
பனிக்காலமும் அவனுக்குண்டு இல்லையேல்
மனிதனென்ற அடையாளத்தையன்றோ
அவன் இழந்திருப்பான்

புதிர்

போடா என்றால் வாடா
வஞ்சியின் அகராதி
அது மட்டுமா தனி
ஆழம் காணா கடல்
முத்தும் பவளமும்
சுறாவும் சிறுமீனும்
குவிந்திருக்கும் சுரங்கம்
எட்டாத தொடுவானம்
படைப்பின் அதிசயம்
விடை கண்டிடாத புதிர்

அசைபோட

அசைபோட அவகாசமிருக்கு
வெள்ளி முடி வந்த பிறகு
அவசரமாய் உணவை உண்ணும் பசு
பின்னர் நான்கு அறை வயிற்றிலிருந்து
மீண்டும் அதை வாய்க்கு கொணர்ந்து
மெதுவாய் மென்று அதை விழுங்கி
செரித்து நலம் பெறுவது போலவே
அவசரமாய் உண்ட இளமையை
வசந்தகால தேன் உணவை
பனிகாலத்தில் அசைபோடும்
சுகத்தை ஆங்கில கவி கீட்ஸ்
அழகாய் சொன்னான் மனித வாழ்வை
இயற்கையின் நான்கு பருவமாக்கி
மறக்க முடியா ஓர் கவிதையில்

மேலதிகாரி

செல்லவும் முடியாமல்
நிற்கவும் முடியாமல்
என்ன ஒரு அவதி இது
அவரோ என் மேலதிகாரி
தொலைபேசிக்கொண்டேயிருக்கும்
ரொம்ப முக்கிய பொறுப்பு
கொட்டாவியை அடக்கிவிட்டு
கற்பனை குதிரையை தட்டி
அவர் நாற்காலியிலெனை இருத்தி-
ரொம்ப சுகமாய்த்தான் இருக்கு

நரகம்

அழுக்கு இவ்வளவு அழுத்தமாய் பதிந்துள்ளதா
பதறுது பாவி மனம் பத்திரிக்கை படிக்கையில்
எத்தனை வக்கிரம் விசித்திரம் விகாரம் வன்மம்
அறுபது வயதில் பிள்ளைப் பெற்று பூரிக்கும் பாட்டி
அரசு தொட்டிலில் அநாதையாய் பிஞ்சு சிரிக்கும் படம்
பதவி நாற்காலியை உடும்பாய் பற்றிய ஊழல் மந்திரி
காதலனுடன் சேர்ந்து பெண் கணவனை செய்த கொலை
சிறுமியை கெடுத்த சாமியார்- உளதோ வேறு நரகம்

வேலை

பிரமை பிடித்து சும்மா உட்கார்ந்திருக்காதே
உன்னை நம்பி இங்கே பல பணிகளிருக்கே
எடு சவக்காரத்தை கிளம்பு வான் மேலே
முதல் வேலை சந்திரனை சலவை செய்வதே

எல்லை

இன்று வரை குறையில்லை
தூங்காமல் ஏங்கவில்லை
பிடிபடாமல் பறக்கவில்லை
வலிகள் கொல்ல முடிந்ததில்லை
சில கனவாவது பொய்க்கவில்லை
பேராசை என்றும் இருந்ததில்லை
விதியுடன் சண்டை போடவில்லை
வீணாய் மண்டை உடையவில்லை
எனக்கென வகுத்த ஓர் எல்லை
அதற்குள் நான் தோற்கவில்லை