தாய் மனம்

 சென்றுவிட்டாள் வேறகம்
வென்றுவிட்டாள் புது களம்
விம்மி புடைக்கும் தாய் மனம்
சுகமாய் சோகமாய் ஒரு கனம்

பேதை

யாராம் வெல்வது
சக்தியா சிவனா
சிவனென்பது கதை
நம்புபவன் பேதை

அனுபவசாலி

 ஆம் என்றால் ஆமாம்தானா
இல்லையென்றால் இல்லைதானா
வஞ்சியரின் வார்த்தையிலே
அர்த்தமும் அகராதியும் 
வேறென்ற விபரமறிவான்
அனுபவசாலி ஆண்பிள்ளை

மூத்த தமிழன் வாக்கு

 நானறியேன் உலகம் செல்லும் திசை
சிறு வயதில் படித்தேன் பூகோளத்தில்
கிழக்கே ஜப்பானில் நாள் பிறக்கிறது
மெதுவாய் மேற்கும் கண் திறக்கிறது
கடிந்து விரையும் நவீன வான ஊர்திகள்
விரலால் நொடியில் தொலைதொடர்புகள்
கிழக்கு மேற்கு பார்க்கவேண்டாம்
தெற்கு வடக்கு தெரியவேண்டாம்
கிராமமாய் சுருங்கிய கோளமிதில்
யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்
மெய்யானது மூத்த தமிழன் வாக்கு
வேகமிது கொஞ்சம் அச்சமாயிருக்கு

பம்பரம்

 உன்னை சுற்றிய உலகம்
உண்மையில் ஒரு பம்பரம்
உற்சாகமாய் அது சுற்றும்
சாட்டை கயிறுன் சுற்றம்

வரகவிகள்

 வார்த்தை கொட்டும் அருவியாய்
வண்ணங்கள் அதில் மிளிரும்
தடையில்லா அக்காட்டாற்றில்
உருண்டு வரும் கற்பனைகள்
திகட்டாத தூய கற்கண்டுகள்
மொழியின் எண்ணற்ற அழகுகள்
வழங்கும் அரிய பெரிய வரகவிகள்
என் மனம் கவர்ந்த தெய்வங்கள்

முழுமதி

 நீரே பகுத்தறிய வேண்டும்
நேரே மேலே கீழே உள்ளே
பரந்த மனதுடன் பார்ப்பீர்
யானை தடவிய குருடன்
ஓர் அரைகுறை அறிவாளி
தேவை நமக்கு முழுமதி

நல்ல நாள்

 சக்தியம்மா ஊறுதம்மா
உச்சி முதல் பாதம் வரை
பிடித்த வேலைகள் இப்போது
பிடித்த சந்திப்புக்கள் இன்று
சவாலான சாதனைகள் பல
இருக்க தினமும் நல்ல நாள்

மேடுபள்ளங்கள்

 தெரியுமே தெள்ளத்தெளிவாய்
சமுதாயத்தின் மேடுபள்ளங்கள்
அலமாரி நிறைக்கும் சேலைகள்
இரண்டாம் முறை உடுத்த அலுப்பவை
மாற்றுத் துணியில்லா அபலைகள்
ஜனநாயகத்தின் கொடிய அவலங்கள்

அழகு

 அழகே தன்னை அறியாது
காண்பவரே பாக்கியசாலி
முழுதாய் ரசிக்கவல்லார்
சால சிறந்ததும் அதுவே
தன் அழகில் சொக்கியவன்
கண்ணெடுக்காமல் ஏங்கி
உருகியே செத்தொழிந்தான்
கருத்துள்ள கதை தான்
இறைந்து கிடக்கு அழகு
பக்குவமாய் பருகப் பழகு

விதியே

 நெஞ்சில் கபம்
கொடியதோர் சாபம்
உலுக்கும் இருமல்
நாட்டு காட்டு மருந்து
அனைத்தும் முயன்றும்
இல்லையோர் பலன்
சாவின் விளிம்பில்
ஊசலாடும் உயிர்
கொல்லாமல் கொல்லும்
கொடியதோர் வதை
உச்சி வான் ஓசோன் 
உடம்புக்கு நல்லதாம்
தரையில் உலாவுவது
இப்படி வாட்டுமாம்
பனி வாடை காத்து
பக்குவமாய் இருந்து
தப்ப முடியவில்லை
மூப்புடன் கைகோர்த்து
மார்கழி இளிக்கிறது
மூச்சிரைத்தே சாவதல்ல 
என் இறப்பின் கனவு
மதியை வெல்லும் விதியே
ஏன் என்னை சோதிக்கிறாய்

விட்டு விடுதலையாகி

 போய்விட்டார் பயந்து பணிந்த பாவையர்
தொழுவில் கட்டிய பசுக்கள் இங்கில்லை
வெருட்டி விழித்து விவாகரதத்தென்று 
வீராப்பாய் மீசை முறுக்கினால் இன்று
ஆஹா எவ்வளவு எனக்கு ஜீவனாம்சம்
விட்டு விடுதலையாகி பறப்பாளே பூவை

பெண்ணின் பெருமை

 மறைந்திருந்தது என்ன
அறிவாயா ஆண்மகனே
பிறந்த வீட்டை மாற்றி
பின்னுள்ள பெயரை மாற்றி
வாரிசுகளை பெற்றெடுத்து
கொடியுடை தொலைத்து
சுய விருப்பங்கள் மறந்து
பழைய நட்புகள் துறந்து
பம்பரமாய் என்றும் சுழன்று
பளிச்சென பொழுதும் நின்று
நட்ட இடத்தில் தழைத்து
அல்லும் பகலும் உழைத்து
அலுப்பும் களைப்பும் மறைத்து
பழகிய பல செலவை குறைத்து
உன் வீட்டை துலங்க வைக்கும்
உன்னவளின் உள்ளத்தின் உள்ளே
உள்ளது வெறும் சின்ன ஆசைகள்
அன்பான ஒரு வார்த்தை போதும்
ஆதரவாய் அரவணைப்பே தேவை
அறிவாய் பெண்ணின் பெருமை
போற்றுவாய் அவள் அருமை