தட்டி எழுப்ப வேண்டாமா

 தலைமுறை தலைமுறையாய் தொடருது
நச்சுக்கொடியாய் சமுதாயத்தில் படருது
கல்லையும் புல்லையும் மதிக்க சொல்லுது
கற்பித்த ஏட்டு படிப்பெல்லாம் ஆண் எழுத்து
அளந்து வைத்த ஆட்டு வாலாய் இருக்குது
பெண்ணின் சுதந்திரமும் செயல்திறனும்
பூவோடு சேர்ந்து மணக்கும் நாரானவனை
துயில்பவனை தட்டி எழுப்ப வேண்டாமா

நீர்க்குமிழியின் கனவு

 பருவங்கள் மாறும்

பாதைகள் நீளும்

அலைகள் ஓய்வதேயில்லை

விலங்குகள் ஏதும் இல்லை

விலங்காய் வாழ்வதற்கு

விளக்கங்கள் வேண்டியதில்லை

தர்மம் தெரியாது

பாவம் புரியாது

தனக்காய் வாழ்பவர்க்கு

வயது மட்டும் ஏறும்

புத்தி கொஞ்சமும் வளராமலே

உண்டு உறங்கி எழும் பதர்களுக்கு

நாய் வால் நிமிர்ந்ததில்லை

திருட்டுப்பூனை திருந்தியதில்லை

மறந்தால் அமைதியில்லை

கடலில் கலந்தது ஆறு

கலக்கச் சொன்னது யாரு

உப்பாய் போனது நீரு

பகலில் தொலைத்ததை

இருட்டில் துழாவுவாயா

கனவின்னும் காண்பாயா

ஏட்டில் படிக்காத நோவு

காட்டில் காயும் நிலவு

சோலையில் கூவும் குயிலு

ரசிக்க நினைத்தது மழையை

துளிர்க்கும் இலையை

ருசிக்க முடிந்தது எரிமலை தீயை

நளனும் கோவலனும் நலிந்த நாட்டில்

பராசக்தி அவதரிப்பாளா

நீர்க்குமிழியின் கனவு