சாபம்

புதைக்கக் கிடைக்கவில்லை முதுமக்கள் தாழி
பொருள் விளங்கவில்லை நீண்ட ஆயுள் எதற்கு
பலனில்லா இருப்பு பலமில்லா பிழைப்பு சாபம்
பகலும் இரவும் அறியா யோக நிலை யோகமா

விடிய விடிய

விளையாடுவோம் விடிய விடிய
வித விதமான வித்தைகளிருக்கு
விரிந்து கிடக்கும் இணையத்தில்
விரித்த வலைக்குள் மீளாமலே

கச்சேரி

மேகம் போல் கூந்தல் என்றால்
மின்னல் போல் அதில் மல்லிகை
மனதில் பெய்திடும் தேன்மழை
மத்தளம் தட்டி நடக்கும் கச்சேரி

மறுபடியும்

டான்ஸ் ஆடும் கரடி
பல்டி அடிக்கும் குரங்கு
க்ளாப் பண்ணும் கோமாளி
ரைம் சொல்லும் பொம்மை
ஆஹா ஆனந்த உலகம்
மறுபடியும் மழலையானேன்

இனிப்பான நாள்

துன்பமே தூரப் போ
மழலைப் பட்டாளம் சூழ
குளத்தில் குளித்தெழுந்து
நண்டும் நானும் தின்று
போட்டிகள் விளையாடி
சிறு சிப்பிகள் பொறுக்கி
சுற்றத்துடன் சுற்றும்
இனிப்பான நாள் இன்று

பெரும்பயன்கள்

மறையட்டும் மனதின் குறைகள்
உறங்கட்டும் களைத்த விழிகள்
மலரட்டும் மற்றொரு பொன்னாள்
மரபுகள் மறவா புதிய பாதைகள்
காட்டும் ஏற்றங்கள் வளர்பிறை
கனவுகள் கைகூடும் காலங்கள்
காத்திருந்து பறிக்கும் நற்கனிகள்
இப்பிறவியின் பெரும்பயன்கள்

பின்னால்

போகட்டும் பனியும் கம்பளி போர்வையும்
வேண்டும் வெயிலும் கொஞ்சம் வேர்வையும்
வசந்த காலம்தானே அடுத்து வரப் போகுது
துன்பம் வந்தால் பின்னால் இன்பம் வாராதோ

மதுரை மீனாட்சி

விதை ஒன்று போட்டால்
சுரை ஒன்று முளைப்பதில்லை
என் பேத்தி என்னைப் போல்
அவள் ஒரு மதுரை மீனாட்சி

அடையாளம்

எப்போதும் அலங்காரம்
எதற்கும் குதர்க்கம்
எதிலும் அவசரம்
எங்கேயும் இரக்கம்
எத்தனை அடையாளம்
எங்குல பெண்களுக்கு

சுதந்திரப் பறவை

ஐதீகம் மனையாள் முன் எழுவது
அது இன்று முடிந்து போன கதை
வாசலில் கோலம் போடுவதில்லை
அடுக்குமாடி குடியிருப்பில் விடுதலை
பூவும் பொட்டும் வளையும் சுமை
பெண் ஆனாள் சுதந்திரப் பறவை

இன்னொன்று

இன்னொன்று கேட்டால் பாராட்டு
பள்ளியறையில் மனைவிக்கு
சாப்பாட்டுத் தட்டில் தாய்க்கு
மேடையில் கலைஞருக்கு
ரசனை இருந்திட்டால் விருந்து
ஆசையில் நிறையும் மனது

உயர வேண்டும்

பெருமைப் படுத்துவோம்
பிறந்த நாடுதனை
வளர்த்த பெற்றோரை
கற்பித்த சான்றோரை
ஊடகப் பொய்மைகளை
சாடிட துணிவு கொண்டு
உலகமயமாக்கலின் கேடு
எதெதென்று பகுத்தொதுக்கி
உயர வேண்டும் எண்ணத்திலே
நிறைந்துவிட்ட மனத்திலே

ஒப்பற்ற ஆற்றலே

மனிதன் அறிவு மிக அரிய சிறப்பு
இணையம் அதன் அற்புத படைப்பு
வேகம் திறன் தூரம் துல்லியம்
வகை எல்லையில்லா சாத்தியம்
ஆனாலும் அது யந்திரம் மட்டுமே
எரிபொருள் தயவில் பழுதின் பிடியில்
மனித ஆன்ம கற்பனா சக்தியோ
ஊகம் தாண்டிய ஒப்பற்ற ஆற்றலே

பெண்ணியம்

இரு இங்கேயே என்று
கோடு போட்டான் லட்சுமணன்
மதிக்கவில்லை மதினி
காற்றுக்கென்ன வேலி
பெண்ணியம் புதிதல்ல
புரிந்ததா(அப்)பாவி மனிதா