நிலவரசி

கீழ் வான திசையிலே
தொடுவான எல்லையிலே
தென்னை மர உச்சியிலே
கண்டேன் அழகிய காட்சியை

தக தக தாம்பாளம்
பள பள தக்காளிப்பழம்
கண்ணைக்கவரும் வண்ண பந்து
விண்ணில் விரிந்த ஓர் விருந்து

கரு கருவென இரவு கவிழ்ந்திட
விறு விறுவென வெள்ளி முளைக்க
வளர்ந்த நிலவின் உலா
வானத்திலே ஒரு திருவிழா

ஒய்யார நிலவரசி ஊர்கிறாள்
கண்சிமிட்டும் தாரகைகள்
உல்லாச கதைகள் பேசிட
உளம் குளிர கேட்கிறாள்

காணாத கதிரவனை
கனன்றெரியும் பகலவனை
இனிக்க இனிக்க வர்ணிக்க
விடிய விடிய ரசிக்கிறாள்

பராக்கிரம பரிதியினை
விண்ணுலக நாயகனை
உலகியக்கும் காரணியை
உன்னதமான காதலனை

வெய்யோனை விழி காண
விரும்பியவன் கரம் சேர
கசிந்துருகி ஏங்குகிறாள்
கண் மயங்கி தவிக்கிறாள்

எட்டாத எழிலோனை
ஈடில்லா மன்னவனை
எண்ணி எண்ணி தேய்கிறாள்
நம்பி நம்பி வளர்கிறாள்

தொடருகின்ற நாடகம்
முடியாத காவியம்
அலுக்காத அவதாரம்
ரசிக்கிறது பூலோகம்